Wydatki na zakup dodatkowej gwarancji serwisowej a wartość początkowa środka trwałego
Spółka kupiła drukarkę, a dodatkowo dokupiła rozszerzoną 3-letnią
gwarancję serwisową na ten sprzęt. Czy wydatki na gwarancję
zwiększają wartość początkową środka trwałego, a jeśli nie, to kiedy
zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów?
Wartość początkową środka trwałego nabytego w drodze zakupu stanowi
cena jego nabycia, za którą uważa się kwotę należną zbywcy,
powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia
przekazania środka trwałego do używania, pomniejszoną o podlegający
odliczeniu VAT naliczony (art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP i art. 22g
ust. 3 ustawy o PDOF). Do kosztów związanych z zakupem środka
trwałego zalicza się m.in. koszty transportu, załadunku i wyładunku,
ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów
oraz systemów komputerowych, opłaty notarialne, skarbowe i inne,
odsetki, prowizje. Jest to katalog przykładowy, co oznacza, że do
kosztów związanych z zakupem zalicza się także inne wydatki, których
poniesienie wiąże się bezpośrednio z zakupem środka trwałego.
Wydatki na nabycie dodatkowej, rozszerzonej 3-letniej gwarancji
serwisowej powinny zwiększyć wartość początkową środka trwałego. Jest
to kwota należna sprzedającemu oraz wydatek bezpośrednio związany z
zakupem środka trwałego. Ponadto gwarancja taka nie różni się niczym
od „podstawowej gwarancji” zawartej w cenie nabytego składnika
majątku. Ta dodatkowa jedynie przedłuża cały okres gwarancji.
Również dla celów bilansowych przedmiotowe wydatki będą zwiększały
wartość początkową drukarki. Wartość początkową kupionego środka
trwałego ustala się bowiem w podobny sposób jak dla celów podatkowych
(zob. art. 28 ust. 2 i 8 ustawy o rachunkowości).
Faktura dokumentująca zakup środka trwałego oraz dodatkowej gwarancji
serwisowej może zostać zaksięgowana:
a) wartość brutto:
– Ma konto 24 „Pozostałe rozrachunki”;
b) podlegający odliczeniu VAT naliczony:
– Wn konto 22-1 „VAT naliczony i jego rozliczenie”;
c) wartość netto:
– Wn konto 30 „Rozliczenie zakupu”.
Z kolei przyjęcie środka trwałego do używania może zostać ujęte w
księgach rachunkowych zapisem (np. na podstawie dowodu OT – Przyjęcie
środka trwałego do używania):
– Wn konto 01 „Środki trwałe”, Ma konto 30
Dodajmy, że gdyby wartość początkowa drukarki nie przekroczyła 3.500
zł, wówczas spółka mogłaby nie wprowadzać jej do ewidencji środków
trwałych, a wydatki poniesione na jej nabycie (w tym zawarte w
wartości początkowej wydatki na zakup rozszerzonej gwarancji
serwisowej) mogłaby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w
miesiącu oddania jej do używania albo mogłaby wprowadzić ją do
ewidencji środków trwałych i amortyzować na zasadach ogólnych lub
dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania jej
do używania albo w miesiącu następnym. Taka możliwość wynika z art.
16d ust. 1 i art. 16f ust. 3 ustawy o PDOP oraz art. 22d ust. 1 i
art. 22f ust. 3 ustawy o PDOF. Podobne rozwiązanie może być przyjęte
również dla celów bilansowych, jeżeli tak wynika z przyjętej polityki
(zasad) rachunkowości.
Źródło: artykuł