Obowiązek meldunkowy ciąży na osobie opuszczającej trwale miejsce dotychczasowego pobytu. Jeśli obowiązek ten dobrowolnie zrealizowany, wówczas organ gminy wydaje z urzędu lub na wniosek (np. właściciela) decyzję w sprawie wymeldowania osoby, która opuściła trwale miejsce pobytu.

Przepisy jednoznacznie kategoryzują tzw. „meldunek” jako czynność techniczno-administracyjną, która nie wywołuje sama w sobie żadnych skutków w sferze prawa cywilnego. Mówiąc po ludzku – meldunek – to tylko potwierdzenie miejsca stałego lub tymczasowego pobytu danej osoby i jest potrzebny do celów ewidencyjnych. Meldunek nie powoduje nabycia własności, ani innego prawa rzeczowego.

Istnieje możliwość wymeldowania innej osoby z lokalu, w którym dotychczas była ona zameldowana. Przewiduje ją przepis art. 15 ust. 2 Ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Zgodnie z tym przepisem: „Organ gminy wydaje na wniosek właściciela lub innego podmiotu dysponującego tytułem prawnym do lokalu lub z urzędu decyzję w sprawie wymeldowania osoby, która opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się.”

Źródło: Artykuł