Każdy, kto uważa, że są problemy podatkowe, które powinien rozwiązać minister finansów w interpretacji ogólnej, może o to zawnioskować

Od 1 stycznia 2012 r. obowiązują nowe przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące ogólnych interpretacji podatkowych. Procedura ta została zliberalizowana. Do końca 2011 r. interpretacje ogólne wydawał minister finansów, podejmując subiektywną decyzję w tym zakresie. Od kilku dni o zinterpretowanie prawa w ogólnym dokumencie, wiążącym wszystkie organy podatkowe, może poprosić każdy.

 

Prawo do wniosku

Minister finansów ma obowiązek dążyć do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności ich interpretacji, z urzędu lub na wniosek, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne).

Aby minister finansów wydał interpretację ogólną na nasz wniosek, trzeba wypełnić formularz ORD-OG. Jeśli ten druk okaże się niewystarczający np. do przedstawienia stanu faktycznego lub pojawiających się rozbieżności, można skorzystać z załącznika oznaczonego symbolem ORD-OG/A.

Wniosek o wydanie interpretacji ogólnej powinien zawierać uzasadnienie konieczności wydania interpretacji ogólnej, w szczególności:

– przedstawienie zagadnienia oraz wskazanie przepisów prawa podatkowego wymagających wydania interpretacji ogólnej;

– wskazanie niejednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego w określonych decyzjach, postanowieniach oraz interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej w takich samych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych, oraz w takich samych stanach prawnych.

Minister finansów wyda interpretację ogólną, jeżeli w dniu złożenia wniosku w sprawach, które mają być przedmiotem analizy, nie toczy się postępowanie podatkowe lub postępowanie kontrolne organu kontroli skarbowej albo od decyzji lub na postanowienie nie zostało wniesione odwołanie lub zażalenie.

Bez odpowiedzi

Niestety nie każdy wniosek o wydanie interpretacji ogólnej będzie automatycznie skutkował jej wydaniem. Ordynacja podatkowa przewiduje bowiem, że minister finansów pozostawi wniosek o wydanie interpretacji ogólnej bez rozpatrzenia, jeżeli:

– nie są spełnione warunki ustawowe (m.in. wniosek nie zawiera odpowiednich elementów lub w sprawie, która ma być analizowana, toczy postępowanie podatkowe), lub wniosek nie spełnia innych wymogów określonych przepisami prawa, lub

– przedstawione we wniosku zagadnienie jest przedmiotem interpretacji ogólnej i stan prawny nie uległ w tym zakresie zmianie.

Jeśli minister zdecyduje się pozostawić wniosek bez rozpatrzenia, będzie musiał wydać postanowienie, na które służy zażalenie. Postanowienie nie zawiera danych identyfikujących stronę postępowania, w którym wydano decyzję, postanowienie lub interpretację indywidualną, wskazaną we wniosku.

Wgląd do akt

Podatnicy mogą mieć wgląd do akt dotyczących interpretacji ogólnych. Jednak prawo to nie obejmuje danych identyfikujących stronę postępowania, w którym wydano decyzję, postanowienie lub interpretację indywidualną, wskazaną we wniosku o wydanie interpretacji ogólnej.

Ponadto na pisemne żądanie ministra finansów organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej przekazują niezwłocznie akta dotyczące wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji ogólnej decyzji, postanowień oraz interpretacji indywidualnych.

Podatnik, który wnioskuje o wydanie interpretacji ogólnej, musi zapłacić 40 zł. Opłatę trzeba wnieść na rachunek organu upoważnionego do wydawania interpretacji ogólnej albo w kasie tego urzędu. Można ją odzyskać, choć wyłącznie w przypadku wydania interpretacji ogólnej. Jej zwrot nastąpi w ciągu 7 dni od dnia opublikowania interpretacji.

Upoważnienie ministra

Minister finansów w celu usprawnienia obsługi wnioskodawców upoważnił w drodze rozporządzenia podległe organy do wydawania, jako organ pierwszej instancji, postanowień o pozostawieniu wniosku o wydanie interpretacji ogólnej bez rozpatrzenia oraz żądania dokumentów od odpowiednich urzędów.

Rozpatrywaniem wniosków o wydanie interpretacji ogólnej zajmuje się jedna z pięciu izb skarbowych. Właściwość izb została podzielona ze względu na tematykę wniosku.

Postanowienia o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosków o wydanie interpretacji ogólnej będą wydawać jako organy pierwszej instancji: dyrektor izby Skarbowej w Bydgoszczy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych; dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, akcyzy i podatku ekologicznego; dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w zakresie podatku od towarów i usług; dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, podatku od spadków i darowizn i Ordynacji podatkowej; dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zajmie się pozostałymi wnioskami.

Bez znaczenia jest tu miejsce zamieszkania wnioskodawcy, tak jak jest to w przypadku wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych. Warto tu bowiem przypomnieć, że te same pięć izb skarbowych wydaje również interpretacje indywidualne. Jednak w tym przypadku są one podzielone w zakresie udzielana odpowiedzi ze względu na miejsce zamieszkania wnioskującego. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy jest właściwy do wydania interpretacji indywidualnej, jeżeli wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w woj.: kujawsko-pomorskim, podlaskim, pomorskim, warmińsko-mazurskim lub zachodniopomorskim. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach jest właściwy do wydania interpretacji indywidualnej, jeżeli wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w woj.: małopolskim, podkarpackim lub śląskim. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi jest właściwy do wydania interpretacji indywidualnej, jeżeli wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w woj: lubelskim, łódzkim, opolskim lub świętokrzyskim. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu jest właściwy do wydania interpretacji indywidualnej, jeżeli wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w woj: dolnośląskim, lubuskim lub wielkopolskim. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie jest właściwy do wydania interpretacji indywidualnej, jeżeli wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w woj. mazowieckim.

40 zł wynosi opłata od wniosku o wydanie interpretacji ogólnej

Gdzie wysłać wniosek i wnieść opłatę

Potrzebne dane

Wnioski o wydanie interpretacji można składać osobiście w siedzibie właściwego dyrektora izby skarbowej lub wysłać je pocztą. Oto potrzebne adresy:

● Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu

ul. Św. Jakuba 20

87-100 Toruń

● Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej

ul. Traugutta 2a

43-300 Bielsko-Biała

● Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku

ul. 1 Maja 10

09-402 Płock

● Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim

ul. Wronia 65

97-300 Piotrków Trybunalski

● Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie

ul. Dekana 6

64-100 Leszno

Rachunki bankowe

Osoby, które będą chciały uiścić opłatę za wydanie interpretacji podatkowej bezpośrednio na konto bankowe izby, mają do dyspozycji następujące rachunki:

● Izba Skarbowa w Bydgoszczy – 52 1010 1078 0040 6622 3100 0000

● Izba Skarbowa w Katowicach – 68 1010 1212 0010 3622 3100 0000

● Izba Skarbowa w Łodzi

– 87 1010 1371 0005 2122 3100 0000

● Izba Skarbowa w Poznaniu – 29 1010 1469 0032 6122 3100 0000

● Izba Skarbowa w Warszawie – 31 1010 1010 0166 4922 3100 0000

Jak wypełnić wniosek ORG-OG

Wniosek o wydanie interpretacji ogólnej ORD-OG ma 4 strony i został podzielony na 9 części. W poz. 1 druku trzeba wpisać NIP (przedsiębiorcy) lub PESEL (osoby fizyczne nieprowadzące firmy lub niebędące zarejestrowanymi podatnikami VAT).

Część A – miejsce i cel złożenia wniosku

Wnioskodawca musi zaznaczyć odpowiedni kwadrat, do którego organu składa wniosek. Do wyboru ma pięć izb w: Warszawie, Poznaniu, Łodzi, Bydgoszczy i Katowicach. Wniosek kierujemy do tego urzędu, który zajmuje się problematycznym podatkiem. Przy rubryce cel złożenia wniosku do wyboru są kwadraty: złożenie wniosku lub jego uzupełnienie.

Część B – dane wnioskodawcy

W zależności od rodzaju wnioskodawcy (firma bądź osoba fizyczna) trzeba podać imię, nazwisko, nazwę firmy, REGON, numer KRS, adres siedziby, zamieszkania lub adres do korespondencji.

Część C – dane pełnomocnika do doręczeń

Pozycje od 33 do 45 tej części należy wypełnić tylko wtedy, gdy wnioskodawca działa przez pełnomocnika. Wtedy należy podać jego imię i nazwisko oraz adres do doręczeń. Jeśli podatnik sobie życzy – bo nie ma takiego obowiązku – może też podać (w poz. 45) dane ułatwiające kontakt z pełnomocnikiem (nr telefonu, faksu, e-mail, nazwę kancelarii czy spółki doradztwa podatkowego).

Część D – sposób uiszczenia i zwrotu opłaty oraz numery kont bankowych

W poz. 46 podatnik zaznacza kwadrat z informacją, którą formę uregulowania opłaty za wniosek wybiera: przelew bankowy czy gotówka. W poz. 47 informuje urząd, jak przedstawi kserokopie dowodu wpłaty opłaty od wniosku. Można ją bowiem dołączyć do wniosku lub przesłać w ciągu 7 dni od dnia jego złożenia.

Gdy w poz. 46 podatnik wybierze zapłatę w formie bezgotówkowej, w poz. 48 musi zaznaczyć kwadrat, na konto której izby skarbowej prześle pieniądze.

W kolejnej poz. – 49 podatnik zaznacza, w jakiej formie chce otrzymać zwrot nienależnie pobranej opłaty od wniosku. Może to być bowiem zwrot na rachunek bankowy lub przekazem pocztowym na wskazany przez wnioskodawcę adres. Gdy podatnik zdecyduje się na pierwszą opcję, w poz. 50 musi wpisać numer konta bankowego, na które mają trafić pieniądze.

Część E – przedstawienie zagadnienia oraz wskazanie przepisów prawa podatkowego wymagających wydania interpretacji ogólnej

W tej części podatnik opisuje jedno zagadnienie podatkowe, które jego zdaniem budzi wątpliwości interpretacyjne. Gdy ta rubryka nie wystarczy do opisania sprawy, trzeba będzie wypełnić załącznik ORD-OG/A. Gdy podatnik będzie chciał wydania interpretacji ogólnych w zakresie kilku zagadnień, do każdego będzie musiał złożyć osobny wniosek. Nie można w jednym wniosku prosić np. o wydanie trzech interpretacji ogólnych.

W poz. 53 podatnik musi podać przepisy prawa podatkowego wymagające interpretacji. Wystarczy wskazać oznaczenie przepisów (nr artykułu) wraz z nazwą aktu prawnego. Nie ma konieczności przytaczania ich treści.

Część F – wskazanie niejednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego

To wnioskodawca musi wskazać na niejednolite stosowanie przepisów w określonych decyzjach, postanowieniach oraz interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej w takich samych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych oraz w takich samych stanach prawnych. Konieczne jest też wskazanie organu wydającego dany dokument, datę wydania oraz sygnatury rozbieżnych decyzji, postanowień lub interpretacji indywidualnych.

Gdy ta część wniosku okaże się za mała na wpisanie danych, do ich uzupełnienia posłuży załącznik ORD-OG/A.

Część G – informacja o załącznikach ORD-OG/A

W tej części podatnik wpisuje jedynie liczbę dołączonych do wniosku załączników.

Część H – podpis wnioskodawcy lub osoby upoważnionej

W poz. 55 należy wpisać imię i nazwisko wnioskodawcy lub osoby upoważnionej. W poz. 56 jest miejsce na podpis. W poz. 57 należy wpisać datę wypełnienia wniosku, a w poz. 58 dane ułatwiające kontakt z wnioskodawcą, np. nr telefonu, faksu, e-maila (ta pozycja nie jest obowiązkowa).

Część I przeznaczona jest na uwagi właściwego organu podatkowego.

 

Podstawa prawna

Ustawa z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

 

Źródło: Ewa Matyszewska