31 stycznia mija termin na złożenie przez podatników PIT-16A, PIT-19A, PIT-28, a przez płatników PIT-4R, PIT-8AR. W tym terminie trzeba też złożyć deklaracje CIT-6R, CIT-6AR i CIT-10R za 2012 rok. Wcześniej, bo do 21 stycznia, należy wybrać sposób opodatkowania lub zmienić dotychczasowy

W czwartek, 31 stycznia, kończy się czas na rozliczenie z fiskusem przychodów opodatkowanych w 2012 roku ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Dotyczy to przedsiębiorców, którzy opłacali w tym systemie podatek od przychodów z działalności gospodarczej, i podatników uzyskujących przychody z prywatnych umów najmu, dzierżawy (i innych o podobnym charakterze), a więc zawieranych poza działalnością gospodarczą.

Przychody z obu źródeł objętych ryczałtem wykazuje się w formularzu PIT-28. W rozliczeniu za 2012 rok aktualna pozostaje wersja zeznania obowiązująca w 2011 roku. Wraz z zeznaniem trzeba złożyć odpowiedni załącznik: PIT-28/A (wypełniają podatnicy uzyskujący przychody z działalności prowadzonej na własne nazwisko oraz przychody z najmu) lub PIT-28/B (podatnicy uzyskujący przychody z działalności prowadzonej w ramach spółki cywilnej lub jawnej osób fizycznych). Niezależnie od tego załącznik PIT/O lub PIT/D dodatkowo składają ryczałtowcy, którzy zamierzają skorzystać z określonych ulg podatkowych.

U podatnika, który wybrał zryczałtowaną formę rozliczeń z fiskusem, opodatkowaniu podlega suma przychodów osiągniętych z określonego źródła rozumianego jako dany rodzaj działalności zarobkowej. Przykładowo opodatkowaniu podlega zatem suma przychodów uzyskanych z tytułu umów najmu, bez względu na liczbę wynajmowanych lokali. W jednym PIT-28 należy wykazać wszystkie uzyskane przez podatnika w roku podatkowym przychody podlegające opodatkowaniu ryczałtem ewidencjonowanym.

Źródła przychodów

Uzyskane przychody z działalności gospodarczej zarówno prowadzonej w formie spółki, jak i indywidualnie wykazuje się w odpowiednich pozycjach, w zależności od stosowanej stawki podatku (3 proc., 5,5 proc., 8,5 proc., 10 proc., 17 proc. i 20 proc.). Osobno wykazuje się przychody z najmu prywatnego oraz przychody określone przez organ podatkowy na podstawie art. 17 ustawy o ryczałcie, czyli według karnych stawek ryczałtu (stosowanych w przypadku nieprowadzenia ewidencji lub prowadzenia jej niezgodnie z warunkami wymaganymi do uznania jej za dowód w postępowaniu podatkowym). Przychód określa wówczas organ podatkowy w formie oszacowania, a ryczałt stanowi pięciokrotność stawek, które byłyby zastosowane do przychodu w przypadku jego ewidencjonowania.

Ryczałtowcy dopuszczalnych odliczeń od przychodu dokonują nie od sumy przychodów, ale z podziałem na przychody opodatkowane poszczególnymi stawkami podatku. Wymaga to określenia procentowego udziału przychodów opodatkowanych poszczególnymi stawkami w przychodzie ogółem. Udział ten podatnik ustala odrębnie dla każdej stawki ryczałtu (w tym stawki sankcyjnej), z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.

Wydatki do odliczenia

W ryczałcie ewidencjonowanym podstawę opodatkowania stanowi przychód. Ryczałtowiec nie potrąca więc kosztów podatkowych. Może jednak uwzględnić w podstawie opodatkowania straty z lat ubiegłych (nie dotyczy podatników, którzy uzyskują wyłącznie przychody z najmu). Ma tu odpowiednie zastosowanie art. 9 ust. 3 i 3a ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.). Oznacza to, że stratę można odliczać w okresie pięciu następujących po sobie lat podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50 proc. kwoty tej straty.

Ponadto przepisy ustawy o ryczałcie ewidencjonowanym dopuszczają pomniejszenie przychodu o inne odliczenia, odsyłając do odpowiedniego stosowania art. 26 ust. 1 ustawy o PIT. I tak ryczałtowiec może odliczyć od podstawy opodatkowania wydatki na zapłacone składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe jego samego lub osób współpracujących. Ponadto przysługują mu ulgi podatkowe: rehabilitacyjna, internetowa oraz z tytułu przekazanych darowizn (organizacjom pożytku publicznego, na cele kultu religijnego oraz krwiodawstwa, przy czym łączna kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty stanowiącej równowartość 6 proc. przychodu). Począwszy od rozliczeń za 2012 rok, podatnicy mogą też odliczać od przychodu dokonywane w roku podatkowym wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego (IKZE).

Ulgi można uwzględnić w rocznym zeznaniu, jeżeli nie zostały odliczone od dochodu lub nie zostały zaliczone do kosztów na podstawie przepisów ustawy o PIT. Ryczałtowiec na zasadzie praw nabytych może też odliczać ulgi związane z wydatkami na cele mieszkaniowe (ulga odsetkowa czy z tytułu oszczędzania w kasie mieszkaniowej). Od ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nadal nie można odliczać ulgi prorodzinnej.

Jeżeli podatnik korzysta z odliczeń od przychodów i jednocześnie jest opodatkowany różnymi stawkami zryczałtowanego podatku dochodowego, dokonuje odliczeń od każdego rodzaju przychodu w takim stosunku, w jakim poszczególne rodzaje przychodów opodatkowane różnymi stawkami pozostają w roku podatkowym w ogólnej kwocie przychodów.

Podstawa opodatkowania to przychód po odliczeniach, po zaokrągleniu do pełnego złotego. Zaokrągleń (dla poszczególnych stawek ryczałtu) dokonuje się w ten sposób, że kwoty wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych. Aby obliczyć podatek, należy przemnożyć podstawy opodatkowania poszczególnymi stawkami poprzez te właśnie stawki i wpisać tak wyliczone kwoty podatku do odpowiednich rubryk zeznania. Podatek obniża się o zapłaconą składkę zdrowotną (kwota składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, o którą pomniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75 proc. podstawy wymiaru tej składki).

Dla duchownych PIT-19A

Osoby duchowne opłacające ryczałt są zwolnione z obowiązku składania zeznań podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu ze źródła przychodu objętego ryczałtem. Do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym składają oni z kolei PIT-19A, czyli deklarację o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od zryczałtowanego podatku dochodowego w poszczególnych kwartałach roku podatkowego.

Wybrane interpretacje

● Oświadczenie o zamiarze opodatkowania przychodu z najmu przez jednego z małżonków ryczałtem ewidencjonowanym należy składać co roku – interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 października 2012 r., nr IPPB4/415-696/12-4/JK3.

● Podatnik, który prowadzi jednoosobową firmę opodatkowaną skalą, a jako wspólnik spółki osobowej stosuje ryczałt, będzie musiał złożyć dwa zeznania podatkowe – interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 lipca 2012 r., nr ITPB1/415-446/12/HD.

● Podatnik samodzielnie przyporządkowuje uzyskiwane przychody do określonego symbolu PKWiU w celu zastosowania właściwej stawki ryczałtu – interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 marca 2012 r., nr IBPBI/1/415-1260/11/WRz.

Podstawa prawna

Ustawa z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.).

Płatnicy składają PIT-4R oraz PIT-8AR

Do złożenia deklaracji o zaliczkach pozostały ponad dwa tygodnie

Podmioty, które w 2012 roku pobierały zaliczki od należności wypłacanych pracownikom za pracę, muszą do 31 stycznia złożyć zbiorczą deklarację PIT-4R o pobranych zaliczkach za poszczególne miesiące.

Kto ma obowiązek

Obowiązek ten mają osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane zakładami pracy, które wypłacały wynagrodzenia z tytułu przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy.

Deklarację roczną należy przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności (gdy płatnik nie posiada siedziby).

W deklaracji należy wykazać liczbę podatników, od których były pobierane zaliczki, oraz kwoty należnych zaliczek za wszystkie miesiące roku.

Formularz PIT-4R muszą złożyć także – m.in. rolnicze spółdzielnie produkcyjne oraz inne spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną, które w ciągu roku pobierają zaliczki na podatek od dokonywanych na rzecz członków spółdzielni lub ich domowników wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych, udziału w dochodzie podzielnym spółdzielni, a także uzyskiwanych od spółdzielni przez te osoby zasiłków z ubezpieczenia społecznego. Obowiązek złożenia deklaracji mają też organy rentowe, pobierające zaliczki miesięczne od wypłacanych emerytur i rent, świadczeń i zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych oraz rent socjalnych.

Listę pozostałych płatników składających PIT-4R, zawiera art. 35 ust. 1 ustawy o PIT.

Podatek ryczałtowy

Do końca stycznia płatnicy składają też deklarację PIT-8R. Obowiązek taki mają podmioty, które w 2012 roku pobrały podatek od przychodów opodatkowanych ryczałtowo. Deklaracja ma formę zbiorczą i wykazuje się w niej podatek od wszystkich wypłat w ciągu całego roku podatkowego od:

wwygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych,

wświadczeń otrzymanych przez byłych emerytów i rencistów,

wświadczeń otrzymanych przez byłych funkcjonariuszy służb mundurowych,

wprzychodów kapitałowych,

wkwot wypłaconych po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego,

wnależności osób zagranicznych (m.in. odsetki, prawa autorskie, usługi doradcze),

wodszkodowań dla żołnierzy służby zawodowej za skrócenie okresu wypowiedzenia.

Właściwym urzędem skarbowym jest urząd ustalony według miejsca zamieszkania płatnika (w przypadku osób fizycznych) albo według miejsca siedziby (w przypadku np. spółek kapitałowych). W deklaracji płatnicy muszą wykazać kwoty pobranego podatku za poszczególne miesiące 2012 roku.

Jeśli chodzi o przychody kapitałowe, to w deklaracji PIT-8AR należy wykazać kwoty pobranego podatku od odsetek od pożyczek i dyskonta od papierów wartościowych, odsetek z rachunków bankowych, od wypłaconych dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, od zbycia prawa poboru akcji, a także podatek od dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych. Przykładowo deklarację PIT-8AR muszą złożyć osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, które zaciągnęły pożyczkę na prowadzenie działalności od osoby prywatnej. Jeśli wypłaciły pożyczkodawcy odsetki, powinny pobrać od tego 19-proc. podatek i wykazać go w PIT-8AR.

Kwotę tego podatku płatnicy powinni byli przekazać do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania przedsiębiorcy.

W formularzu tym płatnicy wpisują też kwotę wynagrodzenia za terminowy pobór podatku (jest to 0,3 proc. kwoty podatku), którą mogli potrącić, odprowadzając podatek na rachunek urzędu skarbowego.

Ważne

Płatnicy inni niż zakład pracy w PIT-4R wykazują kwoty należnych zaliczek bez wskazywania liczby podatników

Do 21 stycznia podatnicy wybierają opodatkowanie kartą

Aby skorzystać z preferencji w rozliczeniu, trzeba wypełnić formularz PIT-16 i przekazać go naczelnikowi urzędu

To już ostatni dzwonek na wybranie opodatkowania dochodów kartą podatkową. Został bowiem tydzień na powiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o wyborze opodatkowania w ten sposób. Termin został określony na 20 stycznia, ale ponieważ jest to niedziela, podatnicy w tym roku mają dzień więcej na wypełnienie swoich obowiązków.

Wygodna forma

Zgodnie z art. 24 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne podatnicy prowadzący działalność opodatkowaną w formie karty podatkowej są zwolnieni od obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.

Kartowicze muszą jednak wydawać na żądanie klienta rachunki i faktury stwierdzające sprzedaż wyrobu, towaru lub wykonanie usługi oraz przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków i faktur w okresie pięciu lat podatkowych, licząc od końca roku, w którym wystawiono rachunek lub fakturę.

Nie dla każdego

Nie każdy jednak może rozliczać się w ten sposób. W art. 23 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym zastrzeżono, kto może wybrać opodatkowanie kartą podatkową. Przykładowo chodzi o działalność handlu detalicznego żywnością, grawerską czy ślusarską, po spełnieniu warunków określonych w tym przepisie oraz w załącznikach do ustawy.

Niezbędne jest też spełnienie warunków określonych w art. 25 ustawy. Podatnik musi więc: złożyć wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie, wskazać w nim, że prowadzi działalność wymienioną w jednej z 12 części tabeli, przy prowadzeniu działalności nie korzysta z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne. Ponadto podatnik nie może prowadzić, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej, jego małżonek nie może prowadzić działalności w tym samym zakresie. Podatnik może być opodatkowany kartą w przypadku, gdy nie wytwarza wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym oraz gdy pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku o zastosowanie opodatkowania kartą nie jest prowadzona poza terytorium Polski.

Zgodnie z tymi wymogami podatnik musi złożyć wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty na formularzu PIT-16. Z kolei podatnicy, którzy rozliczali się w formie karty w 2012 roku i odliczali składki zdrowotne, mają obowiązek złożyć do 31 stycznia deklarację o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku na formularzu PIT-16A.

Złożenie wniosku

Wzór wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej został określony w rozporządzeniu ministra finansów z 23 grudnia 2011 r. w sprawie określenia wzoru wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej. Wniosek składa się z czterech stron, na których trzeba podać m.in. dane podatnika, dane dotyczące działalności oraz dane dotyczące osób zatrudnionych. Może go złożyć podatnik, który chce opodatkować swoją działalność w formie karty, lub jeden ze wspólników, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej.

Podatnik musi złożyć wniosek naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca położenia zorganizowanego zakładu, wskazanego w zgłoszeniu do ewidencji działalności gospodarczej. Podatnicy, którzy nie dopełnili obowiązku zgłoszenia działalności do ewidencji, oraz ci, którzy działalność wykonują bez zorganizowanego zakładu, muszą złożyć wniosek naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika lub siedziby spółki. Jeśli nie można ustalić siedziby spółki, wniosek trzeba złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania jednego ze wspólników.

Z kolei w przypadku, gdy podatnik prowadzi działalność w kilku zorganizowanych zakładach na terenie podległym kilku naczelnikom urzędu, to wniosek trzeba złożyć naczelnikowi właściwemu według miejsca wskazanego przez podatnika jako siedziba jego działalności.

Inni też mogą

21 stycznia to termin wyboru opodatkowania nie tylko w formie karty podatkowej. Przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w latach poprzednich, którzy wybrali już jedną z czterech form opodatkowania i chcieliby zmienić ją w 2013 roku, muszą do 21 stycznia powiadomić o tym naczelnika urzędu skarbowego. Jeśli nie złożą zawiadomienia, przyjmuje się, że dotychczasowa forma obowiązuje w kolejnym roku.

Z kolei przedsiębiorcy rozpoczynający prowadzenie działalności w 2013 roku powinni powiadomić naczelnika urzędu skarbowego, jaką formę opodatkowania wybrali: 19-proc. podatek liniowy, kartę podatkową, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych czy skalę podatkową. Jeśli nowy przedsiębiorca nie złoży żadnej informacji w tym zakresie, przyjmuje się, że wybrał opodatkowanie uzyskiwanych w 2013 roku dochodów według progresywnej skali podatkowej.

21 stycznia to także ostateczny termin złożenia zawiadomienia o wyborze rozliczania ryczałtu w formie kwartalnej dla tych podatników, którzy opłacali ryczałt miesięcznie.

Ważne

Zawiadomienie o rozliczaniu ryczałtu w formie kwartalnej podatnicy rozliczający się miesięcznie również powinni złożyć do 21 stycznia

Podstawa prawna

Art. 23, 24 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.).

Rozporządzenie ministra finansów z 23 grudnia 2011 r. w sprawie określenia wzoru wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej (Dz.U. nr 293, poz. 1732).

Rozporządzenie ministra finansów z 24 listopada 2011 r. w sprawie określenia wzorów zeznania, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 259, poz. 1552).

PIT-16A, czyli informacja o zapłaconych składkach na ubezpieczenie zdrowotne

Do 31 stycznia roczne rozliczenie powinni złożyć podatnicy płacący podatek w formie karty

Podatek dochodowy płacony w formie karty podatkowej można obniżyć o kwotę zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zgodnie z art. 31 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne nie może przekroczyć 7,75 proc. podstawy wymiaru tej składki. Jak wynika z art. 31 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, podatnicy muszą płacić podatek dochodowy w formie karty podatkowej pomniejszony o zapłaconą składkę na ubezpieczenie zdrowotne, bez wezwania, do 7. dnia każdego miesiąca za miesiąc ubiegły, a za grudzień – do 28 grudnia roku podatkowego.

Podatnik rozlicza składki w deklaracji, na formularzu PIT-16A. Zgodnie z art. 31 ust. 4 wspomnianej ustawy, po upływie roku podatkowego, w terminie do 31 stycznia, podatnik jest obowiązany złożyć w urzędzie skarbowym roczną deklarację według ustalonego wzoru o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. nr 210, poz. 2135), zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach.

Jest to jednostronicowy formularz, w którym podatnik podaje swoje dane i kwoty składek zapłacone i odliczone od karty podatkowej. Wzór formularza PIT-16A został ogłoszony w rozporządzeniu ministra finansów z 24 listopada 2011 r. w sprawie określenia wzorów zeznania, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 259, poz. 1552).

Podatnik, który płacił w ciągu roku i odliczał składki na ubezpieczenie zdrowotne od karty podatkowej, musi więc złożyć deklarację na druku PIT-16A osobiście w urzędzie skarbowym lub wysłać ją pocztą tradycyjną. Alternatywą, do której namawiają organy podatkowe, jest wysłanie deklaracji drogą elektroniczną.

Podatnicy muszą też pamiętać, aby deklarację skierować do właściwego urzędu skarbowego. W praktyce chodzi o urząd wskazany w art. 29 ust. 3 i 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zgodnie z tymi przepisami właściwy miejscowo jest naczelnik urzędu skarbowego według miejsca położenia zorganizowanego zakładu, wskazanego w zgłoszeniu do ewidencji działalności gospodarczej. Podatnik, który nie dopełnił zgłoszenia działalności do ewidencji lub gdy działalność wykonuje bez posiadania zorganizowanego zakładu, musi złożyć PIT-16A w urzędzie właściwym według miejsca zamieszkania podatnika lub siedziby spółki, a jeżeli nie można ustalić siedziby spółki – według miejsca zamieszkania jednego ze wspólników.

Z kolei gdy podatnik prowadzi działalność w kilku zakładach podlegających miejscowo różnym urzędom, to deklarację należy złożyć w urzędzie właściwym dla siedziby działalności.

Podstawa prawna

Art. 23, 24 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.).

Zryczałtowany CIT też do wykazania w styczniu

Płatnicy rozliczający CIT za rok podatkowy pokrywający się z kalendarzowym muszą złożyć CIT-6R, CIT-6AR, CIT-9R, CIT-10Z

Deklaracje te co do zasady składa się do końca pierwszego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku. Jeśli rok podatkowy podatnika pokrywa się z rokiem kalendarzowym, to terminem tym jest 31 stycznia 2013 r.

Deklaracje składa się do urzędu skarbowego właściwego dla siedziby podatnika.

CIT-6R

Jest to deklaracja o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, od dochodów (przychodów) osiągniętych przez podatnika mającego siedzibę lub zarząd na terytorium Polski. Chodzi więc o dochody (przychody) tych podatników, którzy mają nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski.

Deklarację tę płatnik składa za każdego podatnika. W pierwszej kolejności trzeba wykazać dochód (przychód) oraz pobrany podatek w roku podatkowym. W deklaracji w odniesieniu do jednego podatnika, płatnik wykazuje sumę wpłaconych dywidend i innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych oraz pobranego podatku łącznie w roku podatkowym. Chodzi o wypłacone dywidendy lub kwoty udziału w zyskach osób prawnych; dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego lub funduszu udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) osoby prawnej; wartość niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych w przypadku przekształcenia tych spółek w spółki osobowe oraz inne dochody (przychody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych określonych w art. 10 ust. 1 ustawy o CIT.

Oprócz tego płatnik powinien wykazać kwotę dochodu (przychodu) przeznaczonego na cele statutowe lub inne cele określone w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT w wysokości wykazanej w oświadczeniu podatnika zawartym w oświadczeniu CIT-5.

Jednak w deklaracji CIT-6R płatnik musi wykazać nie tylko sumę wypłaconych należności oraz kwot podatku w całym roku podatkowym, ale także musi wykazać te kwoty z podziałem na poszczególne miesiące. Może przy tym uwzględnić również kwotę wynagrodzenia należnego płatnikom przysługującego za pobór podatku w terminie. Jest to 0,3 proc. kwoty pobieranego podatku. Od kwoty pobranego podatku za poszczególne miesiące należy odjąć kwoty wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania podatku.

CIT-11R (podatnik)

Jest to deklaracja o wysokości podatku od dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w oświadczeniu CIT-5 lub deklaracji CIT-6AR.

Deklarację CIT-6AR składają płatnicy (również w terminie do końca stycznia), którzy mają obowiązek rozliczenia podatku od dochodu z udziału w zyskach osób prawnych powstałych przy połączeniu lub podziale spółek kapitałowych. Dla spółki przejmującej, która posiada w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej udział w wysokości mniejszej niż 10 proc., dochód stanowi nadwyżka wartości przejętego majątku odpowiadająca procentowemu udziałowi w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej nad kosztami uzyskania przychodu. Dochód ten określa się na dzień wykreślenia spółki przejmowanej lub dzielonej z rejestru albo na dzień wydzielenia.

W ciągu roku podatkowego, w przypadku tego typu dochodu spółka przejmująca ma obowiązek w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, wpłacić na rachunek urzędu skarbowego podatek według 19-proc. stawki – analogiczny jak podatek od dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski. Zasada ta ma zastosowanie również do spółek utworzonych na mocy jurysdykcji innych państw – lista podmiotów zawarta jest w załączniku nr 3 do ustawy o CIT.

W deklaracji CIT-6AR należy wykazać kwotę dochodu przeznaczoną na cele statutowe lub inne cele określone w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT. Jeśli więc podatnik wydatkował zadeklarowany uprzednio dochód w deklaracji CIT-6AR na inne cele, to ma obowiązek złożyć deklarację CIT-11R.

W deklaracji CIT-11R trzeba wykazać kwotę dochodu wydatkowanego na inne cele oraz datę dokonania tego wydatku. Na koniec trzeba obliczyć należny podatek według stawki 19-proc. i wpłacić go do urzędu skarbowego.

CIT-10Z

Jest to deklaracja o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, od dochodów (przychodów) osiągniętych przez podatników niemających siedziby lub zarządu na terytorium Polski.

W tym przypadku płatnicy składają deklaracje do urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Chodzi więc o podatników mających ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, tj. niemających siedziby lub zarządu w Polsce.

Polscy płatnicy muszą wykazać sumę wypłaconych kwot i pobranego podatku łącznie w roku podatkowym (a w dalszej części deklaracji również za poszczególne miesiące). Chodzi o należności wymienione w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, czyli o dochód z:

wodsetek;

wpraw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how);

wz opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Polski,

wz tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

W przypadku powyższych należności płatnicy przy wypłatach powinni w ciągu roku pobierać podatek w wysokości 20 proc. przychodów.

Oprócz tego płatnicy w deklaracji CIT-10Z wykazują sumę wypłaconych kwot i pobranego podatku łącznie w roku podatkowym z opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych oraz świadczeń uzyskanych na terytorium Polski przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej. W przypadku tego rodzaju należności płatnicy przy wypłatach powinni w ciągu roku pobierać podatek w wysokości 10 proc. przychodów.

Płatnicy rozliczający podmioty zagraniczne w deklaracji CIT-10Z muszą wykazać także innego rodzaju przychody opodatkowane ryczałtowo, tj. sumę wypłaconych dywidend i innych przychodów (dochodów) oraz pobranego podatku łącznie w roku podatkowym (w dalszej części deklaracji również za poszczególne miesiące).

W przypadku rozliczania podmiotów zagranicznych płatnicy także mają prawo do uwzględnienia kwoty wynagrodzenia za terminowy pobór podatku (0,3 proc. kwoty podatków).

CIT-9R (podatnik)

Jest to deklaracja o wysokości przychodu za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w porcie polskim, uzyskanego przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi handlowej od zagranicznych zleceniodawców.

W tym przypadku urzędem właściwym jest urząd skarbowy, którym kieruje naczelnik właściwy według siedziby morskiej agencji.

Katalog dochodów (przychodów)

Dochody (przychody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, które trzeba wykazać w terminie do końca stycznia 2013 r. (jeśli rok podatkowy podatnika pokrywa się z rokiem kalendarzowym), to:

● dochód z umorzenia udziałów (akcji);

● wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej;

● dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego, a w spółdzielniach – dochód przeznaczony na podwyższenie funduszu udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) osoby prawnej;

● w przypadku połączenia lub podziału spółek – dopłaty w gotówce otrzymane przez udziałowców (akcjonariuszy) spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych;

● w przypadku podziału spółek, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa – ustalona na dzień podziału nadwyżka nominalnej wartości udziałów (akcji) przydzielonych w spółce przejmującej lub nowo zawiązanej nad kosztami nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w spółce dzielonej; jeżeli podział spółki następuje przez wydzielenie, kosztem uzyskania przychodów jest wartość lub kwota wydatków poniesionych przez udziałowca (akcjonariusza) na objęcie lub nabycie udziałów (akcji) w spółce dzielonej, ustalona w takiej proporcji, w jakiej pozostaje u tego udziałowca wartość nominalna unicestwianych udziałów (akcji) w spółce dzielonej do wartości nominalnej udziałów (akcji) przed podziałem;

● zapłata w gotówce przy wymianie udziałów (art. 12 ust. 4d ustawy o CIT);

● wartość niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych w przypadku przekształcenia tych spółek w spółki osobowe; przychód określa się na dzień przekształcenia.

Podstawa prawna

Art. 10 ust. 2 pkt 2, art. 17 ust. 1, art. 22 ust. 1, art. 25a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Art. 28 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.).

Par. 1 ust. pkt 1 rozporządzenia ministra finansów z 24 grudnia 2002 r. w sprawie wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa (Dz.U. nr 240, poz. 2065).

Deklaracje i zeznania można przesyłać elektronicznie

Do części e-formularzy konieczny jest e-podpis z kwalifikowanym certyfikatem

Możliwość przesłania deklaracji przez internet to wygoda i dla podatników, i dla fiskusa. Spis deklaracji i zeznań, które możemy przesłać, siedząc w domu lub w biurze przy komputerze, jest określony w rozporządzeniu ministra finansów z 19 grudnia 2007 r. w sprawie określenia rodzajów deklaracji, które mogą być składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej (Dz.U. nr 246, poz. 1817 z późn. zm.). Przez internet można więc przykładowo przesłać następujące formularze: PIT-4R, PIT-8AR, PIT-16, PIT-16A, PIT-19A, PIT-28, CIT-6R, CIT-6AR, CIT-9R, CIT-10Z, CIT-11R.

Podatnicy muszą jednak spełnić określone wymogi, aby przesłać te formularze drogą elektroniczną. W praktyce chodzi o dwa podstawowe wymogi. Podatnik będzie mógł wysłać e-deklarację, jeśli ma właściwy formularz oraz podpis elektroniczny.

E-podpis

W praktyce stosowane są dwa rodzaje e-podpisu. Część deklaracji trzeba podpisać e-podpisem weryfikowanym za pomocą ważnego, kwalifikowanego certyfikatu, a część wystarczy opatrzyć e-podpisem bez takiego certyfikatu. W tym ostatnim przypadku wystarczy, że podatnik poda swoje cechy osobowe, takie jak: imię, nazwisko, datę urodzenia, identyfikator podatkowy (NIP lub PESEL) oraz kwotę przychodu z zeznania lub rocznego obliczenia podatku złożonego dwa lata wcześniej.

Jak wynika z rozporządzenia ministra finansów z 24 grudnia 2012 r. w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone (Dz.U. poz. 1537), spośród wyżej wymienionych formularzy, bez e-podpisu z kwalifikowanym certyfikatem można przesłać PIT-28, PIT-16, PIT-16A oraz PIT-19A.

Podatnicy, którzy chcą wysłać przez internet formularze PIT-4R, PIT-8AR, CIT-6R, CIT-6AR, CIT-9R, CIT-10Z, CIT-11R, muszą więc mieć podpis elektroniczny z kwalifikowanym certyfikatem.

Procedura wysyłki

Podatnicy mają kilka możliwości. Przede wszystkim mogą samodzielnie wypełnić e-deklarację, pobierając ze strony Ministerstwa Finansów (www.finanse.mf.gov.pl) znajdujące się w zakładce e-Deklaracje formularze interaktywne. Deklaracje składane bez e-podpisu z kwalifikowanym certyfikatem można również przesłać za pomocą specjalnej aplikacji e-Deklaracje Desktop, którą udostępnia ministerstwo na powyższej stronie internetowej. W tym przypadku trzeba zainstalować aplikację na komputerze, wypełnić e-formularz, podpisać go i wysłać do urzędu skarbowego. Dla przedsiębiorców, którzy muszą złożyć kilka formularzy, może to być problem. Dlatego wiele firm wysyła e-deklaracje za pomocą oprogramowania finansowo-księgowego lub innego specjalnego oprogramowania połączonego z programem księgowym. W takim przypadku deklaracje generowane są zwykle automatycznie, a przesłanie e-formularza do urzędu wymaga jedynie akceptacji użytkownika.

Podstawa prawna

Par. 1 rozporządzenia ministra finansów z 19 grudnia 2007 r. w sprawie określenia rodzajów deklaracji, które mogą być składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej (Dz.U. nr 246, poz. 1817 z późn. zm.).

Par. 4 ust. 1 pkt 1 i 2, par. 5 rozporządzenia ministra finansów z 24 grudnia 2012 r. w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone (Dz.U. poz. 1537).

Brak podpisu i załączników to najczęstsze pomyłki

Co roku podatnicy wypełniając deklaracje i zeznania podatkowe popełniają te same błędy

Podatnicy w najbliższych dniach i tygodniach będą składali deklaracje podatkowe. Co roku w formularzach pojawiają się błędy. Jakie najczęściej? Zapytaliśmy o to Izbę Skarbową w Szczecinie oraz Izbę Skarbową w Katowicach. Wskazały one nie tylko błędy w poszczególnych formularzach PIT, które trzeba złożyć w styczniu, lecz także błędy pojawiające się we wszystkich innych deklaracjach i zeznaniach podatkowych.

Niezmiennie od lat

Niezależnie od formularza, każdy podatnik musi podpisać deklarację. Wydawałoby się, że to prosta i oczywista sprawa, ale jak twierdzi szczecińska izba, to jeden z najczęściej pojawiających się błędów. Kolejnym błędem jest brak załączników do deklaracji, mimo że podatnik ma obowiązek dołączyć taki dodatkowy dokument.

Podatnicy mają również problemy z zaokrąglaniem kwot wpisywanych do formularzy. Zdarza się nawet, że w ogóle nie zaokrąglają podatku. Jest to błąd, który wymaga poprawienia, a który często wychwytują pracownicy urzędów skarbowych.

Kolejny błąd dotyczy błędnie podanego numeru identyfikacyjnego. Przypomnijmy, że w formularzach należy stosować dwa typy identyfikatorów podatkowych – NIP lub PESEL. Problem zwykle polega na tym, że podatnicy podają nie swój identyfikator, a np. pracodawcy lub kontrahenta.

Popularnym błędem jest również niepoprawne podanie numeru Krajowego Rejestru Sądowego organizacji pożytku publicznego, której podatnik przekazuje 1 proc. swojego podatku.

Podatnicy mylą się również w obliczeniach. Błędów rachunkowych nie trzeba zawsze poprawiać. Jak wynika z art. 274 par. 1 Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.), jeśli urząd stwierdzi, że deklaracja zawiera błędy rachunkowe lub inne oczywiste omyłki bądź że wypełniono ją niezgodnie z ustalonymi wymaganiami, to może sam skorygować deklarację, dokonując stosownych poprawek lub uzupełnień. Jest to możliwe, pod warunkiem że zmiana wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty, kwoty zwrotu podatku lub wysokości straty w wyniku tej korekty nie przekracza kwoty 1 tys. zł.

Natomiast w przypadku poważniejszych błędów organ podatkowy zwróci się do składającego deklarację o jej skorygowanie oraz złożenie niezbędnych wyjaśnień, wskazując przyczyny, które spowodowały wątpliwości organu.

Wiele uchybień

Jak wyjaśnia Izba Skarbowa w Katowicach, w PIT-16 (wniosek o zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej) podatnicy często pomijają informacje znajdujące się na czwartej stronie wniosku (m.in. informację dotyczącą odbiorców świadczeń oraz informację dotyczącą korzystania z usług). Izba Skarbowa w Szczecinie dodaje, że w formularzu tym podatnicy podają niewłaściwy urząd skarbowy, czyli urząd właściwy ze względu na miejsce prowadzenia działalności. Zdarzają się również podatnicy nadgorliwi, którzy zgłaszają do opodatkowania działalność wyłączoną z opodatkowania w formie karty podatkowej.

Błędy pojawiają się też w formularzu PIT-16A. Podatnicy odliczają składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości należnej zamiast wpłaconej oraz wpisują w pozycji „odliczonej kwoty składki” kwoty większe niż stawka karty podatkowej. Szczecińska izba potwierdza, że podatnicy popełniają błąd, gdy odliczają wpłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne w całości zamiast do wysokości 7,75 proc. podstawy wymiaru składki. Identyczne błędy popełniają osoby duchowne, składające deklarację PIT-19A. W praktyce, jak wskazuje katowicka izba, duchowni odliczają składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości należnej zamiast wpłaconej. Popełniają też błędy w obliczaniu składki na ubezpieczenie zdrowotne podlegającej odliczeniu.

Z doświadczeń obu izb, katowickiej i szczecińskiej, wynika, że płatnicy składający deklarację PIT-4R często nie podsumowują w części C3 tabeli oraz należnych zaliczek za poszczególne miesiące roku podatkowego wykazanych w częściach C1 i C2. Podobnie jak podatnicy mają też problemy z zaokrąglaniem zaliczek. Identyczne błędy robią osoby wypełniające PIT-8AR.

Ryczałtowcy podobnie jak inni

Katowicka izba skarbowa wskazuje, że w PIT-28, który składają osoby opodatkowujące przychody ryczałtem ewidencjonowanym, oprócz błędów typowych dla innych zeznań podatkowych (np. odliczenie składek na ubezpieczenie zdrowotne przekraczających wysokość podatku), zdarzają się też błędy polegające na złym ustaleniu procentowego udziału poszczególnych przychodów, w sytuacji gdy podatnik prowadzi klika rodzajów działalności opodatkowanych różnymi stawkami ryczałtu. Szczecińscy urzędnicy wskazują z kolei na błędy w wyliczeniu ryczałtu. Dodają, że podatnicy nie rozbijają przychodów na miesiące/kwartały, podają błędne informacje o ryczałcie zapłaconym, źle określają składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zapłacone za granicą, a także mieszają składki polskie z zagranicznymi.

Podatnicy składający poszczególne rodzaje formularzy podatkowych powinni więc szczególną uwagę zwrócić na powyższe pozycje, aby uniknąć błędów.

Ważne

Błędy rachunkowe lub inne oczywiste pomyłki w zeznaniach do kwoty nieprzekraczającej 1 tys. zł może korygować organ podatkowy

Wybrane orzecznictwo

● Za płatnika, o którym mowa w art. 41 ust. 4 i art. 42 ust. 1–2 ustawy o PIT, nie można uznać podmiotu maklerskiego. Biuro maklerskie (dom maklerski) jako pośrednik, bez którego spółka nie mogłaby przeprowadzić transakcji giełdowej, dokonuje jedynie rozliczenia wypłaty dokonywanej przez nią w związku z nabyciem akcji własnych (przekazuje środki wypłacane przez spółkę na właściwy rachunek akcjonariusza i technicznie je rozlicza). Nie można inaczej – z punktu widzenia wyboru płatnika – traktować sytuacji, w której spółka dokonuje zakupu własnych akcji na giełdzie, od przypadku, kiedy taki zakup następuje poza rynkiem regulowanym – wyrok WSA we Wrocławiu z 19 czerwca 2009 r., sygn.akt I SA/Wr 305/09, prawomocny.

● Skarżący wystawił fakturę VAT za usługę nadzoru inwestorskiego przy realizacji budowy kanalizacji oraz dokonywał sprzedaży soli bez jej dozowania. Działalność gospodarcza w powyższym zakresie nie mieściła się w wymienionych, w złożonej przez skarżącego deklaracji PIT-16, czynnościach podlegających opodatkowaniu w formie karty podatkowej, ustalonych decyzją.

Czynności nadzoru inwestycyjnego nie są objęte zakresem przedmiotowym karty podatkowej, co nakładało na skarżącego obowiązek określony w art. 36 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym był on zobowiązany zawiadomić w formie pisemnej naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej w terminie 7 dni od powstania okoliczności powodujących zmiany. Jednocześnie niewykonanie tego obowiązku skutkuje wydaniem decyzji stwierdzającej wygaśnięcie decyzji ustalającej wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej – wyrok WSA w Bydgoszczy z 20 września 2011 r., sygn. akt I SA/Bd 374/11, prawomocny.

● Podatnik może opodatkować działalność gospodarczą ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jeśli rok wcześniej jego przychód z tej działalności nie przekroczył 150 tys. euro – wyrok NSA z 15 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 909/10, prawomocny.

● W skład działalności skarżącego wchodziło wiele innych elementów, a mianowicie transport towarów z magazynu zamawiającego do określonych odbiorców, pośredniczenie pomiędzy zamawiającym a jego klientami w przekazywaniu korespondencji, materiałów reklamowych, załatwianie zwrotu towarów, reklamacji oraz zwrotne dostarczanie opakowań zbiorczych, załadunek i rozładunek towarów, pobieranie przesyłek wartościowych od klientów w tym należności za towar i dostarczanie do kasy zamawiającego, co ponad wszelką wątpliwość uzasadnia twierdzenie, że nie świadczył on usług taksówkowych, wykonywanie których deklarował w deklaracji PIT-16, rozpoczynając prowadzenie działalności gospodarczej.

W związku z tym organy podatkowe prawidłowo uznały, że skarżący naruszył warunki, na jakich został ustalony podatek dochodowy w formie karty podatkowej na 2007 rok, gdyż faktycznie wykonywana przez niego działalność nie była zgodna z informacjami podanymi w deklaracji PIT-16 – wyrok WSA w Lublinie z 18 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 775/10, prawomocny.

● Skarżący w 2007 roku rozpoczął drugą działalność gospodarczą prowadzoną w formie spółki cywilnej. Działalność tę prowadził do lipca 2009 r. Przez cały ten okres opłacał podatek w formie karty podatkowej oraz za lata 2007–2008 składał deklaracje PIT-16A o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconej i odliczonej od ustalonej kwoty karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku podatkowego, w którym wykazane składki na ubezpieczenie zdrowotne zostały zapłacone do ZUS.

Miał jednak obowiązek zawiadomienia urzędu skarbowego o zmianach, które powodują utratę warunków do opodatkowania kartą, mają wpływ na wysokość podatku, a także o likwidacji działalności w terminie siedmiu dni od daty powstania okoliczności powodujących te zmiany. Ponieważ nie poinformował o drugiej działalności w formie spółki, to organ podatkowy prawidłowo wydał decyzję o wygaśnięciu decyzji ustalającej wysokość opodatkowania w formie karty podatkowej za 2008 rok – wyrok WSA w Warszawie z 6 lipca 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 3164/10, nieprawomocny.

● Jeśli podatnik zarejestrował działalność w 2010 roku, ale pierwszy przychód osiągnął w marcu 2011 r., to może wybrać sposób opodatkowania przychodów ryczałtem. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów – pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu – wyrok WSA w Rzeszowie z 10 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Rz 232/12, nieprawomocny.

● Złożenie przez skarżącą wniosku o wsteczną zmianę wybranej przez nią formy opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na opodatkowanie na zasadach ogólnych po upływie terminu określonego w art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie mogło doprowadzić do zmiany formy opodatkowania wnioskowanej przez skarżącą – wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim, sygn. akt I SA/Go 571/09, prawomocny.

● Nawet jeśli podatnik osiągnął pierwszy przychód po 1, a przed 20 stycznia, to może złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania liniowego do 20 stycznia. Jak wyjaśnił sąd, jeśli natomiast podatnik rozpoczyna prowadzenie działalności w trakcie roku podatkowego i nie złożył oświadczenia o wyborze opodatkowania do 20 stycznia, to chcąc skorzystać z opodatkowania liniowego, jest zobowiązany do złożenia oświadczenia do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu – wyrok WSA w Poznaniu, sygn. akt I SA/Po 651/10, prawomocny.

● O ile do korzystania z opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu ewidencjonowanego nie jest konieczne składanie oświadczenia w obrębie kolejnych rocznych okresów rozliczeniowych, dopóki podatnik w sposób wyraźny nie wyrazi woli opodatkowania w innej formie (co jednoznacznie wynika z przepisu art. 9 ust. 1 ustawy o ryczałcie), o tyle chcąc skorzystać z opodatkowania całości przychodów zryczałtowanym podatkiem tylko przez jednego z małżonków w kolejnym roku podatkowym, małżonkowie powinni złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego stosowne pisemne oświadczenie, w trybie przepisu art. 12 ust. 6–8 ustawy o ryczałcie – wyrok WSA w Warszawie z 13 stycznia 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1351/11, prawomocny.

● Podatnik, który w chwili zgłaszania rozpoczęcia działalności gospodarczej w urzędzie miasta wypełnił wszystkie wymagane dokumenty w ramach systemu jednego okienka i chce opodatkować swoje przychody ryczałtem, musi złożyć dodatkowo stosowny wniosek w urzędzie skarbowym – wyrok WSA w Łodzi z 22 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 363/11, prawomocny.

Kolumny przygotowali: Magdalena Majkowska, Łukasz Zalewski i Przemysław Molik